Protezy całkowite

Protezy całkowite najczęściej w całości wykonane są z akrylu, w niektórych przypadkach można płytę protezy zastąpić nylonem lub acetalem zaś zęby w protezie mogą być kompozytowe lub porcelanowe. Wykonuje się je w przypadku całkowitego bezzębia w szczęce lub żuchwie. Jest to uzupełnienie, które wykonuje się w celu przywrócenia funkcji żucia, poprawienia estetyki twarzy i przywrócenia "uśmiechu" pacjentowi. Są tu zdecydowanie najmniej sprzyjające warunki do protezowania, proteza całkowita tylko w niewielkim stopniu przywraca utracone funkcje żucia. Szacuje się, że jest to około 30% całkowitej sprawności. W wypadku bezzębia nie możemy wykorzystać zębów jako elementów polepszających retencję i stabilizację, proteza całkowita musi przylegać do śluzówki a swoim zasięgiem omijać przyczepy mięśni i więzadeł. W przeciwnym wypadku będzie zrzucana z podłoża i nie spełni swoich funkcji. Ten typ uzupełnień zdecydowanie najszybciej niszczy podłoże protetyczne powodując jego stopniowy zanik. Proteza robi się jakby "za duża" i wymaga tzw. podścielenia, a następnie wymiany (średnio co 5 lat).

Do wykonania protezy całkowitej potrzebnych jest przynajmniej 5 wizyt w gabinecie stomatologicznym.

• Na pierwszej, ma miejsce zaplanowanie leczenia - odbywa się rozmowa z pacjentem w celu ustalenia jego potrzeb, oczekiwań i możliwości ich zaspokojenia przez tego typu uzupełnienie. Przeprowadzone jest badanie wewnątrz- i zewnątrzustne, oceniane przyczepy wędzidełek i mięśni, podłoże protetyczne (kształt, wielkość i przebieg wyrostka zębodołowego) i ocena badania rtg (najczęściej zdjęcia pantomograficznego).
• Jeśli pacjent jest gotowy do rozpoczęcia leczenia, wtedy pobierane są wyciski w celu wykonania modeli diagnostycznych i łyżek indywidualnych.
• Na kolejnej, trzeciej wizycie na wspomnianych łyżkach indywidualnych pobierane są wyciski czynnościowe, które ukazują zakres ruchów błony śluzowej, miejsca przyczepów mięśni, których przemieszczanie może niekorzystnie wpływać na stabilizację protezy w jamie ustnej.
• Na czwartej wizycie lekarz dokonuje ustalenia zwarcia centralnego, czyli ustala właściwą przestrzenną relację żuchwy do szczęki, dobiera wielkość, kształt i kolor zębów w przyszłej protezie.
• Na piątej wizycie lekarz przymierza pacjentowi tzw. próbną protezę (właściwe zęby ustawione w wosku). Wizyta ma na celu zapoznanie pacjenta z ostatecznym wyglądem i ustawieniem zębów. Jest to etap, na którym można jeszcze dokonać zmian, aby uzyskać satysfakcjonujący obie strony efekt estetyczny i funkcjonalny.
  
• Ostatnia, szósta wizyta to oddanie gotowego uzupełnienia. Lekarz sprawdza poprawność jego przylegania do podłoża, zwarcie centralne i jeśli jest to potrzebne, dokonuje korekt. Udzielane są też wskazania dotyczące właściwego użytkowania protezy i umawiane są terminy wizyt kontrolnych. Pierwsza wizyta kontrolna odbywa się zwykle do 48 godzin po oddaniu uzupełnienia i bezwzględnie wymaga jego użytkowania do tego czasu.